Η συμβολή της εργοθεραπείας στην ανάπτυξη των παιδιών

Εργοθεραπεία είναι η επιστήμη η οποία προσεγγίζει θεραπευτικά ομάδες ατόμων από κάθε ηλικιακή και διαγνωστική κατηγορία, με στόχο την διατήρηση και βελτίωση δεξιοτήτων χρήσιμων στους τομείς λειτουργικής ενασχόλησης. Οι τομείς αυτοί, αφορούν τις δραστηριότητες καθημερινής ζωής, το παιχνίδι, το σχολείο, την εργασία, τις διαπροσωπικές σχέσεις, τις κοινωνικές εκδηλώσεις και κάθε μορφής ατομική και συλλογική δράση και διάδραση στα οποία μπορεί να εμπλακεί ένα άτομο.

Η παιδιατρική εργοθεραπεία, έχει πεδίο ενδιαφέροντος άτομα νηπιακής (2-3 ετών), προσχολικής (3-5 ετών) και σχολικής (6-12) ηλικίας. Στη βρεφική (0-2 ετών) και αρχική νηπιακή ηλικία, αναφερόμαστε σε πρώιμη παρέμβαση, προσέγγιση η οποία εστιάζει στην εκμάθηση νέων και βασικών δεξιοτήτων σε βρέφη και νήπια, τα οποία εμφανίζουν έκπτωση σε συγκεκριμένα αναπτυξιακά ορόσημα έως και τα τρία πρώτα έτη της ζωής ενός ατόμου.

Η εργοθεραπευτική παρέμβαση στοχεύει θεραπευτικά σε αισθητικοκινητικό, γραφοκινητικό, γνωστικό και αντιληπτικό επίπεδο, επίπεδο δεξιοτήτων εκτέλεσης δραστηριότητας, επίπεδο δραστηριοτήτων καθημερινής ζωής, καθώς και ψυχοσυναισθηματικό και κοινωνικό επίπεδο, επικουρικά με άλλες επιστήμες ειδικής αγωγής (λογοθεραπεία, ψυχοθεραπεία, ειδική διαπαιδαγώγηση).

Καίριο ρόλο στην εργοθεραπευτική παρέμβαση σαν θεραπευτική διαδικασία, διαδραματίζει το οικογενειακό, σχολικό και ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον του παιδιού. Μέσα από αυτά τα περιβάλλοντα, το παιδί λαμβάνει ερεθίσματα, βιώνει εμπειρίες, υιοθετεί αξίες, εδραιώνει συμπεριφορές. Είναι λοιπόν ιδιαίτερα σημαντικό, να λαμβάνονται υπόψιν όλα όσα σχετίζονται με αυτά, προκειμένου η θεραπεία να είναι ολιστική και, καταληκτικά αποτελεσματική, για το παιδί.